حسادت چیست؟
حسادت یک هیجان پیچیده ای است که احساسات ترس از رها شدن تا خشم و تحقیر را دربرمی گیرد. افراد در همه سنین، جنسیتها و گرایشهای جنسی با این احساس برخورد می کنند، و معمولاً حسادت وقتی برانگیخته می شود که شخص تهدیدی به یک رابطه ارزشمند، از سوی بخش سومی حس می کند،. این تهدید ممکن است واقعی یا فرضی باشد.
محدود به رابطه رومانتیک نیست، حسادت می تواند رقابت را در بین خواهر و برادرها برای توجه والدین ، در میان همکاران، یا دوستیها برانگیزد. حسادت متمایز از رشک است. حسادت همیشه متضمن یک بخش سوم است که به عنوان رقیب برای عاطفه یا توجه دیده می شود. رشک بین دو نفر رخ می دهد و به بهترین وجه در این جمله خلاصه می شود، “من آنچه تو داری می خواهم.”
اگرچه حسادت یک تجربه هیجانی دردناک است، روانشناسان تحولی نه به عنوان یک هیجان سرکوب شده، بلکه به عنوان هیجانی مورد توجه، ملاحظه می نمایند -به عنوان علامت، یا یک زنگ بیدار باش که رابطه ی ارزشمند، در معرض خطر است و نیاز است گامهایی برای بدست آوردن دوباره ی عاطفه ی همسر یا دوستِ فرد برداشته شود. به عنوان یک نتیجه، حسادت یک هیجان ضروری دیده می شود، به دلیل آنکه پیوندهای اجتماعی را حفظ می کند. حسادت افراد را برای انجام رفتارهایی برمی انگیزاند تا روابط مهم را نگه دارند.
چگونه با حسادت را مواجه شویم؟
گرچه حسادت می تواند با ارزش باشد، همچنین می تواند بالقوه رفتار آسیب زننده را تحریک کند. فرد را می تواند بطور وسواسی وادار می کند تا ارتباط فرد دیگر، روابط، و مکانها را هشدار دهد؛ تلاش می کند تا اعتماد به نفس را کاهش دهد یا بطور خشمگینانه رفتار کند.
حتی گرچه فرد ممکن است احساس تابو داشته باشد، تنها، تصدیقِ وجودِ حسادت می تواند به رفعِ آن در آینده کمک کند و یک رابطه ی حال حاضر را تقویت نماید. کشف هیجاناتی که حسادت را پشتیبانی می کنند، می تواند درون اندیشی را الهام بخشد که ممکن است کمک کند تا مهارتهای مقابله ای درونی را رشد دهد.
صادق بودن درباره احساسات با بخش دیگر ارتباط، می تواند گفتگوی موثری را برانگیزاند، درباره اینکه چه رابطه ای ممکن است از دست برود و اینکه چگونه رابطه ترمیم داده شود. وقتی حسادت فشاورآور می شود، مفید است با فردی بیرون از رابطه – در صورت ضرورت، یک درمانگر- برای کشف و حل موضوعات زیربنایی، مانند اعتماد یا صمیمیت، صحبت شود.
بدرود. ترجمه: زهرا داداش منبع: سایت سایکولوژی تودی