تعارض درباره مسئولیت های خانه اغلب خیلی بیشتر است.
اغلب کارهای خانه به قلمرویی تبدیل می‌شود که زوج ها در آن با یکدیگر درباره طیف وسیعی از موضوعات می‌جنگند، که بسیاری از آن ها واقعاً ربطی به این ندارد که مثلا چه کسی باید زباله‌ها را بیرون بگذارد یا لباس‌ها را بشوید. ناراحتی که مراجعین اغلب در مورد درماندگی از مشارکت ناامیدکننده شریک زندگی شان در انجام کارهای خانه می‌گویند، نشان می‌هد که موضوعی دیگر درجریان است. شدت احساسات اغلب با موقعیت نامتناسب به‌نظر می‌رسد و می‌تواند آشفته کننده تر باشد زیرا این جنبه بسیار سردرگم می سازد!
خب، واقعا چه خبر است؟
- تجارب گذشته درباره غفلت و بی وفایی
بسیاری از زوج ها عدم توجه شریک به کارهای خانه را به عنوان بازتابی از میزان توجه آنان می‌دانند. آشفتگی خانه، مانند ظرف های نَشسته، می‌تواند نمادی از غیبت ذهنی از سوی فرد ایجادکننده آشفتگی باشد – اگر این آدم ول کند تا همه چیز را خودم تمیز کنم، چگونه ممکن است به من اهمیت بدهد؟
این می‌تواند تجربیاتی را از دوران کودکی بیرون بیاورد که فرد در آن احساس می‌کرد به نوعی توسط والدین مورد بی توجهی قرار گرفته است. پس رهاشدگی توسط شریک زندگی -تاحدی – احساس می‌شود.
- بازنمایی نابرابری اجتماعی
به “پدرسالاری” خوش آمدید! درست اینجا در خانه خودتان. می‌تواند برای زوج ها تصدیق تأثیر سیستم های مردسالار و دیگر ساختارهای قدرت (به عنوان مثال، نابرابری نژادی) بر زندگی خانگی سخت باشد.
به عنوان مثال، در خانه مراجع زنی که با مردی ازدواج کرده است که او را فمینیست می‌داند، مراقبت از کودک برای آن مرد به‌عنوان «تماشای بچه‌ها» شناخته می‌شود – یعنی فعالیتی خارج از روال معمول او است. برای زن مراقبت از بچه ها کاری عادی است، و بازتاب روشی است که معمولاً از زنان انتظار می‌رود که بدون حرف در یک جامعه مردسالار مراقبان خود-ایثارگر باشند.
علاوه بر این، افرادی که سابقه احساس تحت سلطه بوذن یا استثمار شدن به عنوان پیامدهای جنسیت، تمایلات جنسی، رنگ پوست، ناتوانی، شکل / اندازه بدن و نظایر آن را دارند، ممکن است نسبت به بی عدالتی در مسئولیت‌های مربوط به‌خانه به‌ویژه حساس باشند.
۳. تلاش برای کسب قدرت و کنترل
نبرد بر سر تقسیم کارهای خانه می‌تواند وحشیانه باشد! شرکا اغلب احساس می‌کنند طرف مقابل با ناله کردن یا انجام ندادن نقش خود سعی در کنترل آنها دارد. هرکس سریع به گوشه ای می‌رود: هرگز لباس هایش را سرجایش نمی‌گذارد! او هرگز گفتنِ اینکه چطور خانه را تمیز کنم، متوقف نمی‌کند! هر دو نفر احساس آسیب، انتقاد و ناتوانی می‌کنند.
ممکن است به‌نظر برسد که شریک زندگی تان چندان به شادی شما اهمیت نمی‌دهد ، بلکه فقط می‌خواهد برنده شود. به‌خاطر داشته باشید که تلاش برای به‌دست آوردن قدرت و کنترل اغلب با تجربه های غفلت و بی وفایی مرتبط است.
- بیان موضوعات هیجانی از طریق محیط خانه
در حالی که تمیز نکردن ممکن است شبیه تنبلی به‌نظر برسد، ممکن است خستگی با افسردگی و همچنین ناامیدی همراه باشد – همه چیز بیهوده به‌نظر می‌آید، پس چرا انرژی صرف مراقبت از فضای خود کنیم؟
خانه اغلب بیان دنیای درونی ماست: مراجعی که متوجه می‌شود وقتی افسرده است، دوش نمی‌گیرد و لباس هایش را نمی‌شوید، آن وقت احساس خود-بیزاری را تقویت می‌شود. و اضطراب نیز می‌تواند در خانه بیان شود – وسواس به شسته رُفتگی و تمیزی می‌تواند پاسخی به نگرانی شدیدی باشد که از طریق ساماندهی و کنترل، مدیریت می‌شود.
چه کار باید بکنیم؟
بسیار ساده است. اگرچه “ساده” به معنای آسان نیست.
هنگامی که شما و شریک زندگی تان خود را درگیر تعارض درباره وظایف خانه می‌بینید، مهم ترین چیز این است که بدانید این موضوع اغلب فراتر از آن است که خیلی زود آشکار است.
از خود و شریک زندگیتان بپرسید که آیا ممکن است هر یک از دلایل ذکرشده در بالا راه شان را به تعارض بین شما باز کند- بررسی آنچه که از نقطه نظرات مختلف “کوچک” به‌نظر می‌رسد می‌تواند باعث همدردی بیشتر و افزایش احتمال اصلاح واقعی وضعیت گردد.
منبع: https://www.psychologytoday.com
در صورت تمایل صفحه اینستاگرام با آدرس زیر دنبال کنید:
https://www.instagram.com/zahra__dadash
من زهرا داداش، دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره و دارای پروانه تخصصی از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران هستم ... 
