گفت استـاد مبــر درس از یاد
یاد باد آنچه به من گفت استاد
دکتر باقر ثنایی ذاکر در روز دوشنبه نهم تیر هزار و سیصد و نود نه در سن هفتاد و پنج سالگی چشم از جهان فرو بست و جامعه علمی روان درمانگران را با فقدان یک صاحب نظر گرانقدر مواجه ساخت. ایشان را پدر خانواده درمانی ایران می نامند. وی اندیشمندی کوشا، جدی و پر انرژی بود و عمر گرانبهای خویش را در تالیف، ترجمه، آموزش و مشاوره و درمان بویژه در حوزه خانواده سپری کرد. تک تک مشاوران، روان شناسان چه خانواده درمانگر باشیم و چه نباشیم مدیون تلاشهای این اندیشمند بزرگ هستیم. نمی توان فرد را فهمید ولی، خانواده یِ وی را نشناخت. برای شناخت فرد و زوایای وجودی در کار درمان (با هر رویکردی) شناخت خانواده (مادر، پدر، همشیره ها و …) و نحوه ارتباطی که بین اعضای آن خانواده در جریان بوده و هست، ضروریست. برای هر نگاه دقیق نیاز به ابزاریست و به حق می توان گفت دکتر باقر ثنایی ذاکر جزء پیشگامان و سردمدارانیست که آن را در اختیار درمانگرانِ این مرز و بوم قرار داد.
روحش شاد و یادش گرامی باد