ترس از رها شدن ممکن است بر نحوه روابط تان اثر بگذارد، اما فهمیدن اینکه ریشه در کجا دارد، می تواند برای واقعیت بخشیدن به پیوندها ، کلیدی باشد.
در حالی که اضطراب رها شدن دردناک است، می توانید بر آن غلبه کنید.
نخستین گام ممکن است دستیابی به ریشه ترس از رها شدن باشد و بدست آوردن فهم عمیق تر از خود که به شما کمک کند پیوند ایمن و معنادار با دیگران ایجاد کنید.
ترس از رها شدن چیست؟
طبیعی است که بترسید فردی را که دوست دارید از دست بدهید. اما اگر دائما نگرانید که دیگران شما را ترک کنند (حتی اگر هیچ شواهدی وجود نداشته باشد) ممکن است با اضطراب رها شدن یا ترس از آن زندگی کنید.
ترس از رها شدن یک تشخیص سلامت روان نیست، اما گاهی به شرایطی مانند اختلال شخصیت مرزی مربوط می شود.
ترس از رها شدن عمیقا به هیجاناتی چون شرم و اضطراب مرتبط است.
در برخی موارد، حساسیت به ترد همچنین به بیماری مرتبط باشد که متضمن ترس از رها شدن است، (مانند اختلال شخصیت مرزی و افسردگی).
ممکن است ترس از رها شدگی جسمانی یا عاطفی باشد. تفاوت اینجاست:
-رها شدگی عاطفی به فاصله عاطفی اشاره دارد. چنانچه از نظر عاطفی در گذشته توسط والدین یا یک مراقب یا یک شریک زندگی، مورد غفلت قرار گرفته باشید، ممکن است بترسید افراد دیگر نیز غافل شوند.
-رهاشدگی جسمانی وقتی اتفاق می افتد که یک شخص مهم از زندگی تان برود. برای مثال ممکن است در حال حاضر با ترس از رهاشدگی زندگی کنید که به ترک یک والد در کودکی تان مرتبط باشد.
نشانه های عاطفی و رفتاریِ ترس از رهاشدگی
ترس از رها شدنی که در زندگی شما یا یکی از عزیزان تان نقش بزرگی ایفاء می کند، می تواند در نحوه مدیریت هیحانها و رفتارها حضور داشته باشد.
نشانه های عاطفی ترس از رهاشدگی:
-وحشت یا اضطراب از تنها بودن یا زوج نبودن
-حساسیت به انتقاد یا ترد شدن
-شرم و خودسرزنشی وقتی در رابطه مشکلی پیش می آید
-ترس از صمیمیت یا نگرانی از نزدیکی وقتی بنظر می رسد یک رابطه “خیلی خوب” پیش می رود
-بی اعتمادی
نشانه های رفتاری ترس از رهاشدگی:
-مصرف غذاهای پر کالری یا مواد برای مقابله با استرس مربوط به یک رابطه
-گرایش به دور شدن جسمانی و عاطفی وقتی انتقاد شدن تجربه می شود
-هم وابستگی، یا ترجیح دادن نیازهای شریک بر نیازهای خودتان
-تاریخچه روابطی که سلامت روانی و عاطفی حمایت نشده است
-تمایل به سریع دلبسته شدن در یک رابطه جدید
همچنین کودکان می توانند برخی نشانه های ترس از رهاشدگی را نشان دهند مانند:
-گریه کردن وقتی از مراقبت کننده اصلی جدا می شوند
-استرس و کناره گیری در موقعیت های جدید
-چسبندگی یا دوری از والدین، بیشتر از حد معمول
-اضطراب درباره رفتن به مدرسه یا مهد کودک
طبیعی است که گاهی در یک رابطه مهم شک و تردیدهایی داشته باشیم. اما برخلاف ناامنی موقت، ترس از رهاشدگی، یک الگویِ واکنش و رفتارهایی است که از بین نمی رود مگر آنکه به آن توجه شود.
چگونه ترس از رها شدگی بر روابط اثر می گذارد
ترس از اینکه دیگران شما را رها خواهند کرد، ممکن است بر تعاملات و نحوه تعبیرتان از پاسخ ها و رفتارهای شریکتان اثر بگذارد.
ممکن است احساس کنید باید به شیوه معینی برای حفظ شریک خود عمل کنید، یا به دلیل ترس از ترد شدن، در صمیمی و ابراز کننده بودن مشکل داشته باشید.
در حالیکه می تواند گاهی به پایان ارتباط منتهی شود، همچنین می تواند به عنوان شکلی از خود- دفاعی عاطفی بکار رود.
وقتی ترس از رها شدن با یک اختلال شخصیت همپوشانی دارد، ممکن است روابط شما را بشدت تحت تاثیر قرار دهد. پژوهشی در سال ۲۰۱۷ با تمرکز بر ترس از رها شدن در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اشاره می کند که زنان با این اختلال، با احتمال بیشتری به دلیل ترس از دست دادن رابطه شان، کارهایی انجام می دهند که نمی خواهند انجام دهند –مانند داشتن رابطه جنسی.
علل ترس از رها شدن چیست؟
چه در اضطراب رها شدن در حوادث دوران کودکی تان، یک اختلال شخصیت، یا چیز دیگری ریشه داشته باشد، احتمالا سبک دلبستگی شما با آن در ارتباط است.
دلبستگی ناایمن
جان بالبی، روانشناس، نظریه دلبستگی را ایجاد کرد، که نشان می دهد روشی که ما با مراقبان خود در اوایل زندگی ارتباط برقرار می کنیم، بر شکل دهی اینکه به عنوان بزرگسال، چگونه دلبستگی را با افراد دیگر ایجاد می نماییم بسیار تاثیر دارد.
مری آینزورث، روانشناسی که بر اساس نظریه بالبی، برای انواع سبک دلبستگی دسته بندی هایی را ایجاد کرد. امروزه ما بطور کلی چهار نوع را می شناسیم:
-دلبستگی ایمن
-دلبستگی اجتنابی
-دلبستگی مضطرب
-دلبستگی نامنظم
سبک های اجتنابی، مضطرب و نامنظم همگی به عنوان دلبستگی ناایمن شناخته می شوند که روابط نزدیک و متقابلِ سودمند را دشوارتر می سازد.
پژوهش یک ارتباط بین ترس از رها شدن و دلبستگی ناایمن (به ویژه دلبستگی مضطرب) را نشان می دهد.
علاوه بر آن، مطالعه ای در سال ۲۰۱۵ شامل افرادی با شخصیت ضداجتماعی نشان داد که دلبستگی اجتنابی در این افراد شایع تر است.
اختلال اضطراب جدایی
در حالی که اضطراب جدایی در کودکان کم سن نسبتا شایع است، شما می توانید آن را در هر سنی تجربه کنید. برخی نشانه های اختلال اضطراب جدایی عبارتند:
-ترس از جدا شدن از عزیزان، که معمول سن به جهت رشدی نیست
-نگرانیها و ناراحتی ها درباره از دست دادن شخص مهم
-پریشانی وقتی که فرد تنها می شود یا از عزیزانش جدا می شود
-نشانه های جسمانی مانند حالت تهوع، سردرد و معده درد هنگام فکر درباره تجربه جدایی
پژوهشها از سال ۲۰۱۴ نشان می دهد که بخش هایی از مغز ممکن است به توضیح اینکه چرا ترس از رها شدن بخش مشترک اضطراب جدایی است، کمک کند.
بویژه داشتن یک آمیگدال (بخشی از مغز) با فعالیت زیادِ افراد دارای اضطراب جدایی، بیشتر به سرنخ های مبنی بر اینکه شخص قصد ترک آنها را دارد، گوش به زنگ هستند.
جراحت روحی و تجربه های گذشته
جراحت روحی یا حوادث آسیب زا می تواند احتمال ترس از رها شدن در روابط فعلی را افزایش دهد.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۸ درباره زنانی که خشونت از شریک جنسی تجربه کردند، نشان داد که سوء استفاده جنسی در دوران کودکی احتمال ماندن در روابط آزاردهنده یا ترک کردن به عنوان یک مکانیزم مقابله ای افزاش می دهد –به ویژه وقتی آنان اضطراب رها شدن را داشتند.
جراحت روانی همچنین ممکن است به بیماری های در حوزه سلامت منجر شود که می تواند باعث ترس از رها شدن شود (بیماری هایی از قبیل اختلال استرس پس از سانحه و اختلال شخصیت مرزی).
اختلال های شخصیت
یک اختلال شخصیت وضعیتی است که افکار، احساسات و رفتارتان را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند جنبه های زیادی از زندگی روزمره تان (مانند شغل، مراقبت از خود، و روابط) را سخت تر کند.
برخی اختلال های شخصیت که می تواند به ترس از رها شدن منجر گردد، مانند:اختلال شخصیت مرزی،اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت وابسته.
غلبه بر ترس از رها شدن
بسته به اینکه چه چیزی در اضطراب رها شدگی در شما نقش دارد، می توانید رویکرهای مختلفی را برای مدیریت آن بیآزمایید.
درمان
یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا ترس خود را از رها شدن بشناسید و بر آن غلبه نمایید. صحبت درمانی با یک متخصصی که به او اعتماد دارید می تواند به شیوه های گوناگون به ترس از رها شدن کمک می کند
گروه حمایتی
اجتماع و ارتباط می تواند بخش های مهمی از بهبود یک جراحت روانی باشد.
ممکن است گروه حمایتی برای شما مفید باشد اگر:
-رها شدن آسیب زایی را در گذشته تجربه کرده باشید
-با والدینی که از نظر عاطفی در دسترس نیودند یا دور بودند بزرگ شدید
-پیدا کردن خود در حال تکرار الگوهایی در روابطی که دوست داشتید تغییر کند
شفقت به خود
شفقت به خود یک روش نگاه به خود در ابتدا با مهربانی، بجای قضاوت، شما می توانید با شرم و سایر افکاری (مانند:”من به اندازه کافی برای شریکم خوب نیستم.”، “من شایسته ترک شدن هستم.” یا “دوست داشتنی نیستم.”) که ممکن است در کنار اضطراب رها شدن بوجود آیند، مبارزه کنید.
خلاصه
ترس از رها شدن می تواند باعث پریشانی در زندگی تان شود و بر روابط تان اثر بگذارد. جراحت روحی و سبک دلبستگی و اختلال های شخصیت ممکن است همگی به این اضطراب کمک کند.
غلبه بر اضطراب رها شدن اغلب مستلزم شناسایی اینکه چگونه افکار و احساسات بر رفتارتان تاثیر می گذارد. با رویکرد صحیح و حمایت، فرصت های شما برای غلبه بر این ترس امیدوار کننده است.
برگرفته از : https://psychcentral.com
همچنین برای پیگیری مطالب می توانید صفحه اینستاگرام به آدرس https://www.instagram.com/zahra__dadash دنبال کنید.
من زهرا داداش، دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره و دارای پروانه تخصصی از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران هستم ... 
