از وسواس تا پذیرش: چگونه درمان روانپویشی می تواند به کمال گرایان کمک کند

شناخت کمال گرایی و تاثیر آن بر سلامت روان

کمال گرایی چیزی بیش از میل به دستیابی به تعالی است. این یک نیاز همه جانبه است که در هر تلاشی بی عیب و نقص باشید. کمال گراها استانداردهای بیش از حد بالایی را برای خود تعیین می کنند که اغلب ناشی از ترس از شکست یا نیاز به اعتبار خارجی است. در حالی که تقلا برای برتری می تواند مثبت باشد، کمال گرایی تا حد ناسالم آن را می برد.

تاثیر کمال گرایی بر سلامت روان را نمی توان دست­ کم گرفت. افراد کمال گرا دائماً احساس استرس، اضطراب و درهم شکستگی می کنند. آنها دچار  تردید به خود و ترس از برآورده نشدن انتظارات غیرممکن شان هستندکه می تواند منجر به مسائل مختلف سلامت روان از جمله اختلالات اضطرابی، افسردگی و حتی اختلالات خوردن شود. همچنین کمال گراها گرایش به عزت نفس ضعیف دارند، زیرا ارزش خود را تنها در دستاوردهایشان می دانند.

درمان روان پویشی دیدگاه منحصر به فردی در مورد کمال گرایی ارائه می دهد و این امکان را به افراد می دهد تا عمیقاً در ضمیر ناخودآگاه خود غوطه ور شوند و علل زیربنایی گرایش های کمال گرایانه خود را کشف کنند. با کشف ریشه این موضوعات، کمال گرایان می توانند شناخت بهتری از خود پیدا کنند و سفر به سوی خود-پذیری را آغاز نمایند.

بررسی علل زیربنایی کمال‌گرایی از طریق روان‌درمانی

درمان روان پویشی تشخیص می دهد که کمال گرایی اغلب از تجربیات اولیه زندگی و تعارضات حل نشده ناشی می شود. این تجربیات می تواند سیستم باوری فرد را شکل دهد و نیاز دائمی به کمال را به عنوان راهی برای کسب تایید و عشق ایجاد کند. با کاوش در این تجربیات اولیه در یک محیط درمانی امن و حمایتی، کمال گرایان می توانند بینشی در مورد اینکه گذشته آنها چگونه رفتارهای فعلی شان را شکل داده است، به دست آورند.

یکی از جنبه های کلیدی درمان روان پویشی، کشف رابطه درمانگر و مراجع است. درمانگر به عنوان یک راهنما عمل می کند و یک دلبستگی ایمن ایجاد می نماید که به افراد کمال گرا اجازه می دهد احساس امنیت کنند و در مورد عمیق ترین ترس ها و ناامنی های خود صحبت کنند. از طریق این اتحاد درمانی، افراد کمال گرا می توانند اعتماد کنند و حس اعتبار و پذیرش به دست آورند، که برای روند درمان آنها بسیار مهم است.

درمان روان پویشی همچنین از تکنیک های مختلفی برای کمک به کمال گرایان برای به چالش کشیدن الگوهای تفکر سفت و سخت خود و ایجاد مکانیسم های مقابله ای سالم تر استفاده می کند. این تکنیک ها ممکن است شامل تحلیل رویا، تداعی آزاد، و تفسیر خواسته ها و تعارضات ناخودآگاه باشد. کمال گراها با آشکار ساختن این فرآیندهای ناخودآگاه می توانند درک بهتری از انگیزه های خود به دست آورند و انتخاب های آگاهانه ای داشته باشند که با خواسته های واقعی آنها همسو باشد.

تکنیک های مورد استفاده در درمان روان پویشی برای مقابله با کمال گرایی

در درمان روان پویشی، درمانگران از چندین تکنیک به منظور کمک برای غلبه بر وسواس کمال و پذیرش خود استفاده می کنند. یکی از این تکنیک ها، کاوش در تجربیات اولیه زندگی است. با بررسی خاطرات دوران کودکی و پیام های دریافتی از مراقبان، کمال گرایان می توانند بینشی در مورد منشاء گرایش های کمال گرایانه خود به دست آورند. این درک به آن‌ها اجازه می‌دهد تا باورهای خود را به چالش بکشند، قالب‌بندی مجدد کنند و خود-شفقت و خودپذیری را تقویت کنند.

یکی دیگر از تکنیک های مورد استفاده تحلیل مکانیسم های دفاعی است. کمال گرایان اغلب از مکانیسم های دفاعی مانند انکار یا سرکوب استفاده می کنند تا از اضطراب و شرم ناشی از شکست محافظت کنند. از طریق روان‌درمانی، کمال‌گرایان می‌توانند این مکانیسم‌های دفاعی را شناسایی و درک کنند، و آنها را قادر می‌سازد تا با راهبردهای مقابله‌ای سالم‌تر جایگزین کنند.

درمان روان پویشی نیز بر اهمیت رابطه درمانی در تسهیل تغییر تاکید دارد. درمانگر فضای امن و بدون قضاوت را برای کمال گرا فراهم می کند تا افکار و احساسات خود را کشف کند. از طریق این رابطه حمایتی، درمانگر به کمال گرا کمک می کند تا حس اعتماد و خود- شفقتی را ایجاد کند و در نهایت منجر به پذیرش نواقص­شان گردد.

مشاوره عمقی می تواند به شما کمک کند تا از طریق درمان روان پویشی، نقص را در آغوش بگیرید و خود را بپذیرید.

کمال گرایی می تواند یک پیگیری بی وقفه باشد که مانع رشد و شادی شخصی می شود. با این حال، درمان روان پویشی یک مسیر قابل تغییر از وسواس تا پذیرش ارائه می دهد. کمال گرایان با بررسی علل اساسی کمال گرایی، ایجاد یک رابطه درمانی ایمن و استفاده از تکنیک های مختلف، می توانند الگوهای تفکر سفت و سخت خود را به چالش بکشند و مکانیسم های مقابله ای سالم تری ایجاد کنند.

از طریق روان پویشی درمانی، کمال گراها در نهایت می توانند نقص های خود را در آغوش بگیرند و خود را بپذیرند. این سفری است که نیاز به شجاعت، خود-تأملی و تمایل به رها کردن نیاز به تأیید خارجی دارد. اما پاداش‌ها بسیار زیاد است – زندگی آزاد از قید کمال‌گرایی، سرشار از خود-شفقتی، اصالت و احساس رضایت.

منبع:https://depthcounseling.org